"Pray" - Reisverslag uit Sumatra, Indonesië van stephanievangentgoesindonesia - WaarBenJij.nu "Pray" - Reisverslag uit Sumatra, Indonesië van stephanievangentgoesindonesia - WaarBenJij.nu

"Pray"

Blijf op de hoogte en volg

25 Augustus 2015 | Indonesië, Sumatra

Na mezelf 24 uur opgesloten te hebben met alleen n strip Saridon en een fles water kwam ik mijn boomhut uit met uitzicht op de jungle, de apen vanaf je veranda in de bomen kunnen zien swingen en t stromende water van de rivier en de geluiden van de jungle ervoor zorgen dat je je waant in n grote yogasessie en no worries en relaxed als t ware n opgedrongen motto wordt....
Helaas denken de bacteriën of virussen er (nog steeds) anders over.. .
Na n testloopje langs de rivier en t vinden van de juiste guide ^Bike^...die na al mijn hoestbuien en geziene conditie n "slowe" aanpak helemaal met mij zag zitten.....en wel de volgende dag...
Om 830 uur vertrokken we met nog n assistent en kok....wel...even dacht ik dat mijn droom in n nachtmerrie zou belanden....t begon met n soort van klimwand van 50 meter van boomwortels en lianen waar je je naar boven moest klauteren en trekken
....tja met 1. Mijn postuur en 2. Mijn conditie lees ziek...
Om vervolgens nog een aantal meters omhoog en omhoog ....en omhoog. ..en weer omhoog te trekken....
Hier liet de jungle even zijn ware aard zien...niet n heerlijke rustgevende chakra of yogasessie....maar opeens verscheen daar in de verte iets wat wij in nl n bospad noemen....wat n verademing...totdat we de green Mamba ons pad zagen oversteken....de vgl met nl was dan ook niet zo goed bedacht... t is een van de giftigste slangen...na nog zo'n drie kwartier gezwoegd te hebben stond ik ineens oog in oog met mijn familie..'n mannetje en vrouwtje en 2 kinderen. Heel bijzonder dat ze samen zijn.omdat oerang oetans op zichzelf leven.....de reden was dat t mannetje wel weer tijd vond om voor nageslacht te zorgen aangezien de baby al groot begon te worden.
Een baby blijft zo'n 6 jaar bij de moeder en dan moet t op eigen benen staan om daarna nooit meer bij de moeder terug te keren.....de familie vertrok al slingerend dieper de jungle in...
Na 'n nasi goreng lunch trokken we verder de jungle in op zoek naar andere beesten. Zo zijn we de white handed gibbon en de thomas leaf monkey en anderen apen tegengekomen...laat in de middag vertrokken we naar t camp waar we onze nacht zouden doorbrengen...en ik was weer zo lucky....niet alleen kon de guide mijn bril die in n kolkende rivier was gevallen terugvinden, maar terwijl ik onder n waterval in n klein beekje mezelf aan t opfrissen was werden de rollen omgedraaid...n orang oetan zat met haar jong vanuit n boom mij te bekijken hoe ik mijn haren aan t wassen was. Maar ze was niet alleen, achter haar stond de grootste orang oetan van de jungle....dat beest is enorm...bekijk de foto's maar....vooral in t water blijven want daar houden ze niet van...en dat terwijl we net hadden gehoord dat mijn gekke tante Dolle Mina rond 11 uur n toerist en guide gebeten had. Opeens waren ze verdwenen. Terug in t camp werd er door de kok n heerlijke chicken curry voorbereid en al wachtend op mijn heerlijke maaltijd stond daar ineens the big one bij ons in t camp...hij was op zoek naar naar een lekkere slaapplaats en eten, maar hij werd door de guide dringend verzocht n ander hotel te zoeken...deze was fully booked...n nest 2 bomen verder was dan ook beter voor hem. T is xo gaaf om zo dichtbij zo' n enorm dier te staan en ook te zien dat met goed gedrag en overwicht van de guide hij zo'n rust uitsraalt en je eigenlijk niet anders wil dan 'm knuffelen. Na ons heerlijke chicken curry was t tijd om onder n junglehemel van fireflies op n keiharde grond in slaap te vallen om de volgende dag gewekt met n heerlijke kop thee en pancake banaan (hoezo junglefood) gewekt te worden....met als extra eter de comovaraan die de nasi van de vorige dag aan t opeten was...
Backpacks op de rug en weer tijd om te vertrekken naar de rivier en daar heerlijk te zwemmen.
Even heb ik gedacht dat er mensen in apenpakken door de jugle slingerden want zelfs bij de rivier werd ik tijdens t zwemmen bekeken door n moeder met baby oeran oetang.....zo heb ik wel n uur al zittend in de rivier terug zitten kijken totdat er ineens geroepen werd....snake!!!!...n zwarte cobra kwam langs mij zwemmen tijdens zijn oversteek.....
De tour werd afgesloten met n raftingtrip op tubes....zo gaaf...
Volgens de guide heb ik veel geluk gehad om zoveel dieren en de big one te zien.....ik wist t gewoon...zij wilden ook allemaal op t familieportret staan....jammer dat Mina zich weer niet kon inhouden....
Mijn onderdeel "pray" van deze reis is hiermee meer dan ik ooit had gedacht....

  • 25 Augustus 2015 - 16:09

    Aglaé:

    Wow steph, wat een bijzondere ervaring om oog in oog te staan met die prachtige dieren!!!
    Ik hoop dat je je snel beter voelt

  • 25 Augustus 2015 - 18:11

    Marieke:

    Wat een bijzondere tocht, zoveel dieren gezien. Wordt snel helemaal beter.

  • 25 Augustus 2015 - 20:41

    Sylvia De Hoog:

    Wat een pech dat je griep toch doorgezet heeft maar wat een avonturen maak je mee! Gaaf om te lezen. Groetjes uit een regenachtig Nederland.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Indonesië, Sumatra

Eat, pray and love.....

Mijn motto van deze reis is: "Eat, pray and love..."

Eat.....heeft dat nog uitleg nodig???...In Indonesie????..... Het opeten is geen probleem, maar de uitdaging zit ´m in het verbeteren van mijn skills. Dus mijn missie is om op de eilanden die ik bezoek kooklessen te volgen. Zal ik aan het eind van deze reis nu echt een keer een authentieke Indische rijsttafel kunnen maken en serveren? We zullen zien?

Pray....ik heb gebeden en mijn wens gaat eindelijk uitkomen, want ik ga mijn Indonesische orangtua bezoeken.......de orang oetans.
Nu hoop ik niet mijn oud tante, dolle Mina, in het bos bij Bukit Lawang te ontmoeten...want voordat je het weet lig je in een ravijn......maar mijn verre neefjes en nichtjes hoop ik toch echt wel te zien. Zal ik aan het eind van deze reis nu echt een familieportret hebben kunnen maken van al mijn verre ooms, tantes, nichtjes en neefjes??

Love....mijn liefde voor reizen en zien hoe mensen in andere gebieden op deze aardbol leven....wat beweegt hen....welke dagelijkse problemen komen zij tegen en hoe lossen zij deze op.....wat zal ik van hen kunnen leren? Welke liefde of passie gaan zij aan mij geven??
En welke mooie natuur en omgeving ga ik mij in begeven......???

Het gaat een mooie reis worden langs de diverse eilanden van Indonesie....hoeveel eat, pray and love zal ik tegenkomen???? We will see.......

Ik zal jullie op de hoogte houden met deze blog.....

Recente Reisverslagen:

25 Augustus 2015

"Pray"

05 Augustus 2015

Eat, Pray and Love

26 Juli 2015

Eat, Pray and love.....

Actief sinds 10 Mei 2015
Verslag gelezen: 1195
Totaal aantal bezoekers 4416

Voorgaande reizen:

03 Augustus 2015 - 24 September 2015

Eat, pray and love.....

Landen bezocht: